Niet omdat ze geen mensen om zich heen hebben – integendeel. Hun agenda zit vol, hun netwerk is sterk, en op papier klopt alles. Maar toch is er dat ongrijpbare gevoel. Die leegte. Die afstand. Misschien herken je het. Je zit in een restaurant, omringd door vrienden, gesprekken vliegen over tafel. Je lacht, je knikt, je reageert. En toch voelt het alsof je er nét niet helemaal bij bent. Alsof je op een onzichtbare afstand staat te kijken naar je eigen leven.
Hoe komt dat? Omdat succes vaak gepaard gaat met een patroon. Een manier van denken en doen die je ver heeft gebracht, maar die je ook heeft afgesloten. Je hebt ooit geleerd dat kwetsbaarheid je niet helpt, dat gevoelens efficiëntie in de weg zitten, dat vooruitgaan belangrijker is dan stilstaan. En dat heeft gewerkt. Tot nu.
Altijd vooruit, nooit stilstaan
Carrière is een veilige haven geworden. Een plek waar je controle hebt, waar inspanning beloond wordt, waar je wél weet hoe het werkt. Het geeft voldoening, een doel. Maar ook een excuus om niet naar dat onderliggende gevoel te kijken. Want hoe dieper je erin duikt, hoe minder je hoeft te voelen.
En dan gebeurt er iets vreemds. Hoe meer je bereikt, hoe meer je wilt. Hoe meer je verdient, hoe banger je wordt om het kwijt te raken. Hoe hoger je klimt, hoe minder je durft toe te geven dat er een stuk ontbreekt.
Want hoe leg je uit dat je ‘alles’ hebt, maar dat het toch niet genoeg voelt? Het is alsof je vastzit in een vicieuze cirkel: succes leidt tot meer ambitie, maar deze onstilbare honger maakt je verder verwijderd van wat je werkelijk nodig hebt. Waar stop je als het steeds meer is wat je verlangt? En wie ben je zonder dat succes?
De prijs van altijd ‘aan’ staan
Er is altijd een volgende stap. Een groter project. Een hoger doel. Maar wat gebeurt er als je heel even stopt? Als je stilvalt? Vaak komt er dan een onrust die je niet begrijpt. Een leegte die je niet kunt plaatsen. Alsof je lichaam en geest niet meer weten hoe ze zonder die constante drive moeten functioneren.
Het wordt moeilijk om je voor te stellen dat er een andere manier is van bestaan. Je weet niet meer hoe het is om gewoon te zijn. Om te voelen zonder het te hoeven verklaren. Omdat alles altijd in de context van ‘presteren’ werd gezien, lijkt het leven zonder dat een soort chaos. En die chaos is oncomfortabel.
Dat is het moment waarop je beseft: je hebt zo lang in je hoofd geleefd, dat je de rest van jezelf kwijt bent. Je gevoelens. Je lichaam. De kleine momenten van écht leven.
De weg terugvinden
Dit is geen pleidooi om alles om te gooien. Succes is niet fout. Ambitie is mooi. Maar het mag niet ten koste gaan van je menselijkheid. Van die diepe verbinding met jezelf en met anderen.
Het begint bij ruimte maken. Ruimte om stil te staan. Om weer te voelen. Om los te komen van het constante ‘moeten’. Die ruimte kan een moment van stilte zijn, maar ook iets actiever, zoals het vinden van een fysieke praktijk die het hoofd tot rust brengt en het lichaam doet herinneren aan wat het betekent om in het ‘nu’ te leven.
Misschien is het tijd om je niet langer te verstoppen achter productiviteit en prestaties, maar te ontdekken wat er mogelijk is als je jezelf écht toelaat te voelen. Het kan betekenen dat je een paar stappen terugdoet, dat je even niet ‘aan’ staat, zodat je je weer kunt verbinden met wat werkelijk belangrijk is.
Een nieuwe balans vinden
De vraag is niet of je succesvol bent. De vraag is: voel je je ook vervuld? Je hebt al bewezen dat je succesvol kunt zijn, maar dat succes heeft je niet gebracht waar je écht naar op zoek bent. Dus nu is de uitdaging: kun je de balans vinden? Kun je ruimte creëren om te voelen, om te leven zonder altijd op de volgende prestatie te jagen?
Het gaat niet alleen om een carrière, maar om de vraag wie je bent buiten je werk, buiten je prestaties. Wat geeft je voldoening als je niet hoeft te voldoen aan andermans verwachtingen? Het vinden van deze ruimte kan juist de sleutel zijn tot een nieuwe vorm van succes. Een succes die niet voortkomt uit wat je hebt bereikt, maar uit wie je bent geworden – in verbinding met jezelf en met anderen.
Dat is de weg terug naar het echte leven. Een leven dat niet alleen draait om het succes van de buitenwereld, maar om het succes van je innerlijke wereld. Want uiteindelijk is het niet de externe prestatie die je vervult, maar de innerlijke balans die je vindt als je weer écht leeft.
Het hoeft niet ingewikkeld te zijn
Soms is het gewoon een gesprek. Een moment van ademhalen. Een bewuste beweging die je terugbrengt naar je lichaam. Waarom een gesprek? Omdat het ruimte biedt om te reflecteren, gedachten te ordenen en echt te verbinden met wat je voelt. In de drukte van het leven vergeten we vaak stil te staan, maar een gesprek biedt de broodnodige ruimte.
Ademhalen helpt om de constante mentale activiteit tot rust te brengen en je lichaam en geest weer in balans te brengen. Het schakelt je van ‘overleven’ naar ‘leven’ – kalm en met focus.
Beweging, zoals yoga, helpt je uit je hoofd en terug in je lichaam. Het doorbreekt blokkades en maakt je bewust van wat je nodig hebt.
Praten, ademhalen en bewegen creëren samen de ruimte voor rust, helderheid en een hernieuwde verbinding met wat écht belangrijk is. Het is de sleutel tot balans, zelfzorg en een leven dat niet alleen draait om succes, maar om echte vervulling.
Misschien is de stap naar verandering minder groot dan je denkt
Het hoeft niet groot of ingewikkeld te zijn, maar soms is het belangrijk om even stil te staan en te ontdekken wat er mogelijk is. Wat als dat één gesprek is, één moment van stilte of een kleine stap in de richting van een nieuw evenwicht.
