Veel vrouwen van 50 dragen de wereld op hun schouders – werk, familie, zorg. Eveline’s verhaal laat zien hoe zelfzorg haar leven veranderde. Lees mee en ontdek hoe je balans kunt vinden.
Eveline’s Struggles
Ze stond zoals elke ochtend om half zes in haar bloemenzaak. De geur van verse seringen, eucalyptus en rozen was haar ritueel, haar rustpunt. Maar sinds haar moeder ziek werd, voelde niets nog als rust.
Eveline, 52, eigenares van een bloeiende bloemenwinkel in een klein Vlaams stadje, was het toonbeeld van vriendelijkheid. Altijd een glimlach, altijd klaar om iets extra’s te doen voor haar klanten. “Je maakt echt het verschil,” zeiden ze. Maar niemand wist hoeveel van haar eigen energie ze weggaf.
Toen haar moeder begon te dementeren, nam Eveline de zorg op zich. Haar broer vond zich “niet geschikt”, haar zus had het te druk. Dus kwam het bij Eveline terecht. Aanvankelijk ging het. Ze plande slim: ‘s morgens de winkel, ‘s middags haar moeder, ‘s avonds de boekhouding. Maar na maanden begon ze te wankelen.
Het Kantelpunt
Klanten veranderden last-minute bestellingen. Leveranciers kwamen te laat. Haar moeder herkende haar soms niet meer. En toen brak die ene dag aan. Een klant schold haar uit om een boeket. Eveline glimlachte en excuseerde zich. Maar toen de klant weg was, zakte ze achter op de grond. Tranen kwamen zonder waarschuwing. Ze voelde zich alleen.
Vroeger had ze vriendinnen – wijntjes, etentjes. Maar haar agenda werd te vol, en zij paste zich aan. Na een tijd hielden ze op met bellen. “Je hebt het te druk,” zeiden ze. Nu voelde ze de leegte. “Was dit het dan?” vroeg ze zich af, steeds vaker.
Het kantelpunt kwam op een dinsdagochtend. Haar moeder viel. Niet ernstig, maar Eveline panikeerde. Haar broer nam niet op, haar zus zat in een meeting. Woede golfde op. Voor het eerst zei ze: “Het kan zo niet meer.”
Een Nieuwe Start
Die avond schreef ze zich in voor een reflectiesessie. Niet om alles op te lossen, maar om te beginnen. Ze wilde weer ademhalen, voelen wie ze was los van haar rollen. In die sessie sprak ze uit: “Ik weet niet meer wie ik ben als ik niet zorg.” Er viel een stilte. Toen tranen – opgelucht, rauw, eerlijk.
Eveline is er nog niet. Maar ze plant weer lunch met een vriendin. Ze vroeg hulp in de winkel. Op zondag houdt ze de zaak dicht en wandelt – alleen, of met haar moeder. Ze weet nu: je hoeft het niet alleen te doen.
Wat neem jij mee?
Eveline’s verhaal leert dat zelfzorg essentieel is, vooral voor vrouwen van 50 die overbelast raken. Waar geef jij meer dan je hebt? Wie kan jou helpen, al is het maar een beetje? Wat gebeurt er als je begint bij jezelf?
Je hoeft niet te wachten tot je instort. Misschien is dit jouw teken. Begin vandaag met een kleine stap naar balans.
Plan nu je gratis 30-minuten kennismakingsgesprek…
0 Comments