Er zijn momenten in je leven waarop je voelt dat er iets fundamenteel verschuift. Niet geleidelijk, niet zachtjes – maar met de kracht van een aardbeving die door je hele bestaan trilt. Dit is zo'n moment voor mij.
Ik Ben De Vrouw Van De Vuurlijn
Ik leef niet langer tussen werelden. Ik bén de overgang. De breuklijn. De plek waar oude patronen barsten en iets nieuws uit de as omhoog rijst. Jarenlang heb ik mezelf klein gehouden. Mezelf aangepast. Mijn scherpe kantjes afgeslepen tot ik paste in vormen die nooit voor mij gemaakt waren. Maar die tijd is voorbij. Mijn energie is niet gemaakt om te pleasen. Niet om te sussen of meedraaien in systemen die mijn ziel uitputten. Mijn energie is zuiver, scherp en zachtaardig tegelijk. Ze snijdt door wat niet meer klopt, en kust open wat nooit benoemd werd.
Ik ben niet te veel. Ik ben intens en precies zoals ik moet zijn.
Het Ritme Van Mijn Adem
Ik ben een vrouw van rituelen en rauwheid. Ik adem dieper dan vroeger – niet omdat ik moet ontspannen, maar omdat mijn lijf eindelijk ruimte heeft om uit te zetten. Ik voel scherper – elke nuance, elke dissonantie, elke waarheid die anderen over het hoofd zien. Mijn lijf is mijn kompas geworden. Het vertelt me wanneer iets klopt en wanneer niet. Het spant zich aan bij leugens en ontspant bij echtheid. Het is een wijsheid die ik te lang genegeerd heb. Mijn zachtheid is geen zwakte – het is een portaal naar kracht. Het is de moed om kwetsbaar te zijn in een wereld die hardheid eist. Het is de keuze om open te blijven terwijl anderen dichtklappen.
Wat Ik Achterlaat
Mijn ziel wil niet meer schikken. Ze heeft genoeg geschikt. Ze wil spreken, aanraken, wakker maken, verschuiven.
Ik wil geen relaties meer die mijn licht dimmen. Geen gesprekken waar ik mezelf censureer omdat de waarheid te confronterend zou zijn. Geen vriendschappen waarin ik de enige ben die investeert.
Ik wil niet meer glimlachen terwijl iets in mij sterft. Niet meer doen alsof het oké is wanneer mensen over mijn grenzen heen lopen. Niet meer mijn eigen behoeften wegcijferen om anderen comfortabel te houden.
Ik wil niet uitleggen waarom ik voel wat ik voel. Mijn emoties zijn geldig, punt. Mijn intuïtie is waardevol, zonder bewijs. Mijn waarneming telt, ook als anderen het anders zien.
Ik wil niet meer wandelen op eieren in kamers waar niemand écht luistert. Waar woorden gebruikt worden om te vullen in plaats van te verbinden. Waar diepte vermeden wordt alsof het besmettelijk is.
Wat Ik Wel Wil
In plaats daarvan kies ik voor:
Oprechte, verfijnde verbinding – Gesprekken die ertoe doen. Mensen die niet bang zijn voor stiltes tussen de woorden. Relaties waarin beide partijen groeien.
Stiltes die veilig voelen – Momenten waarin we samen kunnen zijn zonder te hoeven presteren of entertainen. Ruimte om gewoon te bestaan.
Ogen die zien – Blikken die verder kijken dan oppervlaktes. Mensen die de pijn achter een glimlach herkennen en de kracht achter kwetsbaarheid.
Monden die durven zeggen – Woorden die waarheid spreken, ook als die oncomfortabel is. Stemmen die opkomen voor wat belangrijk is.
Levens waar diepgang normaal is – Waar filosoferen over het leven geen luxe is maar een noodzaak. Waar gevoelens besproken worden als de belangrijke informatie die ze zijn.
Mijn Nieuwe Keuzes
Ik kies nu bewust voor mensen met ziel. Met karakter. Met stijl én inhoud. Mensen die niet schrikken van mijn vuur maar er hun handen aan willen warmen. Die begrijpen dat intensiteit geen drama is, maar levenskracht. Ik ben niet hier om in te passen in een wereld die mij nooit heeft begrepen. Ik ben hier om te herinneren aan een andere manier van leven: echter, trager, wijzer, dieper.
De Uitbarsting
Ik ben de vulkaan. En ik ben klaar om uit te barsten. Niet om te verwoesten – maar om vruchtbare grond achter te laten. Voor mij, zodat ik eindelijk kan bloeien in mijn eigen seizoen. Voor anderen, die misschien herkenning vinden in mijn verhaal. Voor alles wat komen wil – de nieuwe projecten, relaties, kansen die alleen kunnen ontstaan wanneer we ruimte maken door het oude los te laten.
Deze transformatie is niet plotseling gekomen. Ze is gegroeid in de stilte van eindeloze nachten waarin ik voelde dat er meer moest zijn. Ze is gevoed door teleurstellingen die me leerden wat ik niet wilde. Ze is gerijpt in momenten van pijn die me dichter bij mijn waarheid brachten.
Nu is ze klaar om de wereld in te gaan.
Dit is mijn manifest. Mijn belofte aan mezelf. Mijn uitnodiging aan iedereen die hetzelfde vuur voelt branden: je bent niet alleen. Jij bent niet te veel. Jij bent vuur. En de wereld heeft jouw vuur nodig.
Klaar Bent Om Uit Te Barsten.
Boek dan een Intens Moment. In dit gesprek onderzoeken we: – Waar jouw vuur sluimert – Wat je wil loslaten – Hoe je jouw eigen ruimte inneemt. Geen verkoop. Geen druk. Gewoon een eerlijk gesprek – van vuur tot vuur.
Plan nu je gratis 30-minuten kennismakingsgesprek…
0 Comments